PvdA brengt wijkbezoek aan d’Overkant in Genemuiden: Over statistiek en werkelijkheid
Zwartewaterland is een tamelijk bloeiende plattelandsgemeente, die je niet direct zou aanduiden met het begrip ‘kansarm’. Toch prijkt, op een lijst waarop de tweeduizend meest kansarme buurten van Nederland bij elkaar zijn gebracht, één wijk uit onze gemeente. Aan die wijk, d’Overkant in Genemuiden, bracht de afdeling Zwartewaterland van de Partij van de Arbeid op zaterdag 15 maart een wijkbezoek.
Aan Benjamin Disraeli, de conservatieve Britse premier uit de 19e eeuw wordt de uitspraak toegeschreven: ‘Er zijn drie soorten leugens; leugens, grove leugens en statistieken…’ Dat in deze uitspraak een kern van waarheid schuilt bleek ook deze ochtend weer. Geen van de bewoners, waarmee het gesprek werd aangeknoopt gaf aan het gevoel te hebben in een kansarme, of achterstandswijk te wonen. In tegendeel; vrijwel unaniem werd het prettige woonklimaat geprezen en de sociale omgang met buurtgenoten benadrukt. Misschien nog wel het meest komt dit tot uitdrukking in het feit dat een drietal bezochte inwoners al meer dan vijfenzestig jaar (met een uitschieter naar tachtig jaar lang) hetzelfde huis bewoont. De Klaas Benninkstraat was de eerste officiële ‘kinderspeelstraat’ van onze gemeente, wat ook door oudere bewoners, die zelf geen kleine kinderen meer in huis hebben, als erg positief werd aangeduid.
Toch hangen daar ook een paar, door wijkbewoners benoemde minpunten mee samen. De wijk kent woningen met vaak een heel kleine achterplaats en geen voortuinen. Heel geschikt voor starters, maar zodra een gezin groter wordt, vertrekt men toch vaak naar een ruimere woning. Daardoor is het verloop in de wijk relatief groot. Een ander genoemd aandachtspunt wordt gevormd door het gemotoriseerd verkeer. Veel te vaak wordt tegen het één richting verkeer ingereden, soms met snelheden die veel te hoog zijn voor deze smalle straten in een dergelijke kinderrijke buurt. Ook parkeren vormt een blijvend probleem; deze vroeg 20e eeuwse wijk is niet berekend op de parkeerdruk van 2014, wat leidt tot minder sociaal parkeergedrag.
Zorg was er tenslotte ook over de algehele onderhoudstoestand van de openbare ruimte, al werd die zorg gecombineerd met begrip voor het gegeven dat de gemeente niet alle wegen en stoepen tegelijkertijd kan opknappen. Wel blijven er kleine ergernissen, bijvoorbeeld over de haveloze staat waarin de gemeentelijke bloembakken verkeren. Burgers zijn best bereid het onderhoud daarvan over te nemen, maar verwachten dan wel van de gemeente dat daarover goede afspraken worden gemaakt.
De algehele indruk, die de Partij van de Arbeid overhoudt aan de recente reeks wijkbezoeken aan Hasselt, Zwartsluis en Genemuiden, is dat de bewoners weliswaar bezorgd zijn over tal van grote en kleine ontwikkelingen in Zwartewaterland, maar zich vrijwel altijd prettig voelen in hun eigen buurt. En kansarm zijn ze zeker niet….