Politiek is mensenwerk

Ik zit te luisteren naar Zwartewater FM, waar politiek vertegenwoordigers terugblikken op het wegsturen van collega wethouder Wolbert Meijer. Het is schokkend om te horen hoe John Smits van de VVD glashard zit te liegen over zijn eerder ingenomen standpunt inzake steun voor Jongerenvereniging Keet de Kolk. Ook Roel Huls neemt het niet al te nauw met de waarheid. Tja, het blijft mensenwerk. Maar niet alle mensenwerk is even fatsoenlijk. En dat is nu precies waar het mij om gaat, Je mag van ieder onderwerp vinden wat je wil, of het nu om Keet de Kolk gaat of om het even welk onderwerp dan ook. Wat je niet kunt maken is iets beloven en het vervolgens zonder enige reden niet doen.

Waar gaat het hier nou precies om?

En in dit geval was het niet zomaar beloven, nee, er is een raadsbesluit genomen met vijf van de zes fracties voor. De jongeren moesten nog wel aan een aantal voorwaarden voldoen. Er moest een bouwvergunning verleend kunnen worden, de financiën moesten op orde en inzichtelijk gemaakt worden, bouwen moest met leerlingen van de Opleidings Vereniging Genemuiden (OVG) en tenslotte moesten er afspraken gemaakt worden over de activiteiten en in het bijzonder het alcoholgebruik. Nu zijn we een jaar verder en aan alle voorwaarden is voldaan. De bouwvergunning is verleend (kosten een kleine € 10.000,=), de financiën zijn met hulp van een accountant op orde gebracht en inzichtelijk gemaakt. Samen met de OVG is een aanbesteding gedaan en de afspraken staan op papier. En wat doen SGP en VVD? Ze draaien 180º en stemmen tegen. Zonder ook maar één nieuw argument. De werkelijk reden (teruggefloten?) durven ze niet te vertellen. En zo kun je niet met (groepen) burgers omgaan. Dat is niet fatsoenlijk en ook niet verantwoord. Zo’n besluit kan en wil ik niet uitvoeren en dan is er maar één ding mogelijk en dat is aftreden. Als de raad op 6 juni compleet zou zijn geweest zou dit al gebeurd zijn, maar omdat er een tegenstemmer afwezig was staakten de stemmen (9-9), waardoor er in de vergadering van 27 juni opnieuw gestemd zou moeten worden.

Wat had er in de tussentijd kunnen gebeuren en wat ging er mis?

Omdat de fractie van de Partij van de Arbeid aangaf haar wethouder te zullen steunen en zich terug te trekken uit de coalitie als het bovengeschetste scenario zich zou voltrekken leek het goed te onderzoeken of er een werkbaar compromis mogelijk was om een coalitiecrisis te voorkomen. Coalitiegenoot ChristenUnie had weliswaar als enige fractie een jaar terug het voorstel niet gesteund, maar haar wethouder in het college wel, dus een poging om tot een compromis te komen dat de coalitie bijeen zou houden zou ook de CU welkom moeten zijn. Vanaf het begin was het moeilijk onderhandelen met de CU. Veel ruimte wilden ze niet geven. Uren en uren zijn er vergaderd. Tot twee keer aan toe leek er overeenstemming te zijn. Tot twee keer aan toe kwam de CU er op terug. De tweede keer slechts enkele uren voor de raadsvergadering. Als gezegd, politiek is mensenwerk, en dan breekt er soms iets bij mensen. Met een horrorscenario als gevolg. De CU uit de coalitie en de CU wethouder naar huis.

En Jongerenvereniging Keet de Kolk?

Die weten intussen nog steeds niet waar ze aan toe zijn, al zijn de tekenen niet gunstig. Er moet wel een klein wondertje gebeuren wil het voorstel nog aangenomen worden. En mijn grenzen en principes zijn niet gewijzigd, dus dan zal ik alsnog vetrekken. Ik hoor zojuist op de radio dat de SGP graag de plaats van de CU zal innemen. Als ze hun standpunt inzake Keet de Kolk handhaven zal dat niet gaan met mij er bij.

De radio-uitzending loopt op zijn eind. Onze Astrid doet het uitstekend en, ook belangrijk, beheerst. Henk Buit, die namens het CDA aan tafel zit doet ook zijn best zo goed mogelijk bij de inhoud te blijven en zelfs nog te zoeken naar oplossingen. De andere drie heren staan elkaar vooral verbaal naar het leven, geven blijk van een wel heel selectief geheugen. Veel liefde voor de CU valt bij geen enkele partij te bespeuren. Tja, het blijft mensenwerk.

Lucas Boshove