Genemuiden? Soms is Zwolle beter!

Het klimmen der jaren brengt met zich mee dat je in toenemende mate beelden moet bijstellen. Rotsvast was ik er van overtuigd dat voor mij de schilderkunst begint bij Rembrandt. In dat absolute geloof is een stevige barst gekomen. Enkele weken terug zagen we een juweel van een geschilderd portret van de rechtsgeleerde Antonio de Covarrubias y Leiva uit ongeveer 1600. Geen idee wat dat voor meneer geweest is. Het portret is van de hand van de schilder Domenikos Theotocopoulos oftwel “El Greco, de Griek” en is in het bezit van het Louvre.

Heeft het klimmen der jaren er nu ook toe geleid dat het beeld van Genemuiden bijgesteld moet worden? Het komt regelmatig voor dat je enigszins meewarig wordt aangekeken als mensen duidelijk wordt dat je geboren en getogen bent in Genemuiden. In mijn jonge jaren riep dat altijd enige agressie bij mij op; de laatste decennia meen ik er goed aan te doen het beeld van Genemuiden te schetsen zoals ik het beleef, bijvoorbeeld in de vorm van een sappig verhaal. Vorige week was het weer eens zover. Mijn “tegenstrever” heb ik met de volgende geschiedenis zijn beeld van Genemuiden laten nuanceren.

Een huisarts ergens in de Achterhoek doet een paar jaar terug met een collega-huisarts mee aan de Volvorally door de bushbush van Zuid-Amerika. Op een marktpleintje van een stadje ergens in een land als Bolivia ziet hij een andere rallyrijder een demonstratie geven met een lasso. Het blijkt een Canadees te zijn. Hij begint een gesprek en tot zijn stomme verbazing blijkt deze Canadees, evenals hijzelf zijn wortels te hebben in Genemuiden. “Dat is ook Genemuiden”, zo probeer ik mijn gesprekspartner te verpletteren, “en noem mij nou eens twee Amsterdammers die elkaar daar zo ontmoet hebben!!”

Afgelopen zaterdag hebben we in het oudste deel van het “binnenland” in Genemuiden gecanvast. Mijn trots op Genemuiden is daar alleen maar bevestigd. De mensen zijn gemiddeld genomen tevreden over hun wijk en voor zover ze klachten hebben over de overheid dan ligt dat vooral bij Den Haag op een enkele klacht na over bijvoorbeeld het verzakken van de riolering in de straat of over hondenpoep en onkruid. Wat ook opvallend is dat men zich vooral zorgen maakt over de zwakkeren in de samenleving en dat het erop lijkt dat de zwakste schouders de zwaarste last te dragen krijgen. Dat is voor hen, die zich inzetten voor de PvdA, balsem op de ziel.

U zult zich afvragen of Genemuiden dan het beste is wat er te vinden is. Het antwoord daarop moet luiden dat dit niet in alle gevallen zo is. Soms is Zwolle beter! Ik moet daarvoor wel ver terug in de familiegeschiedenis. Wat is het geval? In de dertiger jaren van de vorige eeuw werd mijn vader door een overijverige plaatselijke politieman betrapt op het bezigen van “godslasterlijk” taalgebruik; de brave agent hoorde mijn vader vloeken. Tegenwoordig zou men zeggen dat mijn vader gebruik maakte van het recht op vrije meningsuiting. Echter, zo niet in die tijd. Mijn vader werd op de bon geslingerd en wel zodanig dat hij voor de rechter in Zwolle moest verschijnen. Het kan niet anders dan dat hij het wel heel erg bont moet hebben gemaakt. De brave vertegenwoordiger van de heilige Hermandad moet rode oortjes gehad hebben toen hij opschreef wat mijn vader voor lelijks de wereld ingeslingerd had.

De overlevering vertelt niet of de rechter mijn vader op de rechtszitting heeft geconfronteerd met zijn letterlijke woordgebruik; wel weten wij dat hij een forse geldboete opgelegd heeft. Maar dat was nog niet alles. Daarna begon het pas! De rechter ging er eens goed voor zitten om duidelijk te maken dat dit toch echt allemaal niet kon. Het slot van de rechterlijke preek was dermate magistraal dat we nog steeds met enige regelmaat gebruik maken van die hele wijze woorden van de rechter: “En meneer Van Dalfsen, als u ondanks alles in de toekomst toch meent te moeten vloeken, kom dan naar Zwolle en doe dat dan in Zwolle …… dat is in ieder geval een stuk voordeliger!!”

Tiem van Dalfsen

Genemuiden, 10 november 2013