Column Harrie Rietman, 10 maart

22 maart 2020

Reservebank…

Vroeger, als voetballertje, was ik geen groot talent. Een vervelend gevolg daarvan was, dat ik mezelf maar al te vaak terugvond op de reservebank. Zaterdag na zaterdag en soms zelfs dat niet; vaak was er voor mij slechts een plekje op de tribune (al had je die toen nog niet) weggelegd. De trainer was prestatiegericht en speelde het liefst met zijn vaste elf. Een groot pedagoog was die toenmalige trainer niet…

Hieraan moest ik denken toen John Smits, nadat bekend werd dat ik mogelijk wethouder zou worden, opmerkte dat het een opmerkelijke carrière was, van een onverkiesbare plaats op de lijst na een aantal invalbeurten, als vervanger voor Jannet Hoentjen, naar een vaste plaats in de gemeenteraad en nu zelfs in het college van B&W. John duidde dat, als ik me goed herinner, aan als ‘spits in de eredivisie’. Nu kijk ik daar persoonlijk iets anders tegenaan. Volgens mij spelen we allemaal, college en raad, in dezelfde divisie, de Zwartewaterlanddivisie, en hebben we allemaal het beste met onze gemeente voor ogen. En spits? Het aantal doelpunten dat ik in mijn lange voetballoopbaan heb gemaakt blijft waarschijnlijk beneden de twintig. Nee ik was, zoals dat heet, meer een nuttige loper op het middenveld, hard werken, ballen veroveren en vooral scoren aan anderen overlaten. Volgens mij zijn dat overigens ook eigenschappen die je in een college goed kunt gebruiken; hard werken, in dienst van het team en plaatjes in de krant (‘doelpunten’) doen er dan niet zoveel toe.

In Voetbal International las ik onlangs een mooi verhaal over Henk Veerman. Wel een spits, maar niet zo’n verfijnde. Een speler die bij Heerenveen ook meestal een stukje van de reservebank warm hield. Als Henk, bij een achterstand, het veld in mocht, werkte hij zich een slag in de rondte, vaak zonder veel succes. Zijn carrière in Nederland dreigde als een nachtkaars uit te gaan. Bijna als een vlucht vertrok hij naar het buitenland. FC Sankt-Pauli, Hamburg, 2e Bundesliga. En daar, bij die volksclub, blijkt Henk op zijn plaats. Hij werkt zich het snot voor de ogen en weet ook nog met een zekere regelmaat het net te vinden.

Wanneer mij straks in het college, een rol ten deel valt, zoals die van Henk Veerman, ben ik dik tevreden. Lekker hard werken, in dienst van het team.

Maar het is natuurlijk wel een stap, van de ‘reservebank’ naar het pluche van de B&W-kamer…

Harrie Rietman, PvdA Zwartewaterland